mənzil — ə. 1) düşərgə, durma yeri, dayanacaq yer; 2) iki dayanacaq yeri arasındakı məsafə; 3) oturacaq yer; məskən; 4) otaq, ev; 5) faza, mərhələ. Mənzili vüsal sevgililərin görüşdükləri yer … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ümdə — ə. 1) dayanacaq, söykənəcək; 2) dayaq, dəstək; 3) ən əsas, başlıca aktual … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
vəqfə — ə. duracaq, dayanacaq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
duracaq — is. 1. Nəqliyyat vasitələrinin dayanacaq yeri; duraq. Biz gəlib duracağa çatdıq. Avtobus duracağı. – Yol üzərində bulunan duracaqların birində bir qədər dincəlmək lazım gəldi. S. H.. Bir qədərdən qatar duracağa çatdı. S. R.. Tramvayın… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
duraq — is. Duracaq, dayanacaq yer, mənzil, düşərgə. Çarvadarların duraqları karvansaralar olardı. – Çənlibel durağım, Qırat oynağım; At minməkdə arzumanım qalmadı. «Koroğlu». Deyirlər, qaçağın olmaz durağı. . . M. R.. // bax duracaq 1 ci mənada … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
durum — 1. is. 1. Davam, dözüm, tab, səbat. Amma <Həmzə> zarıyırdısa da, deyəsən, yalvarmaq fikrində deyildi və onun belə durumu Veysi özündən çıxarırdı. Ə. Ə.. // Güc, qüvvət. Heç olmasa, bir iki tikə yeyərəm, evə çatana qədər ürəyimdə durum olar … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
duruş — is. 1. Durma tərzi, durma vəziyyəti, özünü tutma tərzi. . . Başında göy araxçın, duruşunda əzəmət; Üzündə qəm izləri, gözlərində məhəbbət. B. V.. Zürafə boynuna bənzərdi boynu; Məğrur, ədalı bir duruşu vardı. . H. C.. Duruşun mənalı, baxışın… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
düşərgə — 1. is. 1. Müvəqqəti yaşayış yeri, müvəqqəti yurd, mənzil. Turist düşərgəsi. // Köçün, karvanın və s. nin istirahət üçün mənzil saldığı yer; duracaq, dayanacaq. Kürün sahili köçərilərin düşərgəsinə çevrilmişdi. İ. Ş.. 2. Kənddən uzaq əkin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
marşrut — <alm.> Adamların, ordunun, nəqliyyatın və s. nin dayanacaq yeri göstərilməklə, qabaqcadan müəyyən olunmuş yolu. Bakı Moskva marşrutu … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mövqif — is. <ər.> köhn. Duracaq yer, dayanacaq, stansiya. Çaparların vəzifəsi dəmiryol mövqifindən gəlib şəhərə və şəhərdən gəlib mövqifə gedən poçtu müşayiət etmək idi. Ə. H.. Yevlax stansiyasında bir çox yolçu toplanmışdı, mövqifdə oturmaq deyil … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
